Φίλοι ,μετά από μια επιθυμία μιας φίλης επεκτάθηκα
λίγο πάνω σε μια ανάρτηση μου στο facebook:
"Οι μη-συνειδητοί στις πληροφορίες που λαμβάνουν
, δημιουργούν πολλούς "εαυτούς" που ο κάθε ένας σχετίζεται
με ένα επίπεδο Πληροφοριών, οι συνειδητοί στις
πληροφορίες που λαμβάνουν έχουν μόνο έναν "εαυτό"
που σχετίζεται με κάθε επίπεδο Πληροφοριών! Οι
πρώτοι ζουν σε μια αταξία αντικρουόμενων "πιστεύω"
και βιώνουν σύγχιση, ενώ οι δεύτεροι ζουν σε μια
τάξη και βιώνουν Ειρήνη!
Ειρήνη σε όλους!"
----------------------------------------------------------------
και η ανάλυση...
Τα "πιστεύω"-"πεποιθήσεις" είναι αυτά που μας λένε πως να αντιλαμβανόμαστε , να βιώνουμε την
πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει κάποιο απόλυτο νόημα για οτιδήποτε υπάρχει, εμείς το δημιουργούμε, θετικό νόημα δίνουμε, θετικά θα το βλέπουμε, αρνητικό νόημα δίνουμε αρνητικά θα το βλέπουμε, και φυσικά θα το λαμβάνουμε!
Η κατανόηση γίνεται μόνο όταν έχουμε αντιληφθεί κάτι
σε όλα τα επίπεδα μας, μια διανοητική προσέγγιση δεν
σημαίνει οτι έχουμε μια βαθιά κατανόηση, αλλά από τη
διανοητική μπορούμε να προχωράμε σε μια βαθύτερη κατανόηση, αλλά τι μας σταματάει?
Γιατί μένουμε εκεί στο διανοητικό, τι φοβόμαστε και δεν τα κάνουμε πράξη?
- Η αλλαγή... !!, Γιατί πειράζει η αλλαγή? Επειδή νομίζουμε οτι θα
φέρει άσχημα αποτελέσματα, ίσως άγνωστα..χμ.. , και που είναι το κακό αν κάτι είναι άγνωστο? μη διαχειρίσιμο? ένα πιστεύω που έχουμε και μας το λέει... και μετά μπορεί να υπάρχει πάλι ένα άλλο "πιστεύω" αρνητικό, ένα νόημα αρνητικό που μας σταματά από το
να γειώσουμε τη νοητική μας προσέγγιση..., αλλά πως γίνεται φίλοι?
Πως μπορεί αφού κάτι μας αρέσει και χαιρόμαστε και λέμε διάφορα
ρητά και γνωμικά, για ειρήνη, αγάπη, ισότητα, ελευθερία, κτλ, να έχουμε μέσα μας αρνητικά "πιστεύω" για τη γείωση τους?
Τότε, ή είναι κάτι που δεν μας αρέσει και λέμε ψέματα!!! ή?... ή έχουμε μέσα μας
αντίθετα "πιστεύω", και το ένα παλεύει με το άλλο, και μπερδευόμαστε, παλεύουμε, διαχωριζόμαστε μέσα μας σε πολλούς εαυτούς, ένας για κάθε πιστεύω, επειδή δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί σε έναν εαυτό λόγω μη-συμβατότητας.... έτσι δεν είναι?
Το ένα αναιρεί την ύπαρξη του άλλου, το ένα είναι μια πραγματικότητα τελείως διαφορετική από το άλλο, στο ένα βιώνεις άλλο κόσμο από ότι στο άλλο, το ένα είναι μια ματιά τελείως διαφορετική από τη ματιά της πραγματικότητας του άλλου!
Κυριολεκτικά θα έλεγα, δυο διαφορετικές συχνότητες φώτος που δημιουργούν δυο διαφορετικούς κόσμους 3ντι στο προσωπικό μας ενεργειακό πεδίο-ματριξ!
Γι αυτό λέω φίλοι... γίνεται συνειδητοί στις πληροφορίες που ΗΔΗ έχετε,
και θα καθαρίσει το τι θέλετε, γίνετε συνειδητοί στα "πιστεύω" σας και θα δείτε πως θα τα γειώσετε στην καθημερινότητα σας!
Κάθε τι λοιπόν που βιώνετε , το
βιώνετε για να μάθετε ακριβώς "ΤΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ "ΠΙΣΤΕΥΩ" ΕΧΕΤΕ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΑΣ", και φυσικά αφού γίνετε συνειδητοί σε αυτά , να ....ΔΙΑΛΕΞΕΤΕ τροποποιώντας τα, ποια πραγματικότητα θέλετε να βιώνετε.
H συνείδηση, πάντα κάπου είναι εστιασμένη , και αυτό το κάπου είναι η πραγματικότητα που λαμβάνουμε την κάθε στιγμή.
Μόνο από ένα ανώτερο επίπεδο κατανοείς το κατώτερο.
Τα "εγώ" χωρίζονται και αυτά σε υπό- επίπεδα. Δεν είναι όλα σε μια συχνότητα και γιαυτό μπορεί το ένα να παρατηρεί το άλλο αλλά μόνο σε κάποιον άλλο, και όχι τον εαυτό του τον ίδιο.
π.χ. Ένας περήφανος μπορεί "βλεπει¨" πολλά εγώ στους άλλους.
Αλλά για να Αυτό-παρατηρήσεις ένα "εγώ" , πρέπει να είσαι απ έξω από αυτό, δεν μπορεί το ψέμα σου να παρατηρηθεί από το μίσος για το ψέμα, δεν είναι συμβατά, διότι το μίσος μισεί και θα σου πει τη κατάκριση σε οτι παρατηρείς!
Μπορεί όμως ο θυμός να παρατηρηθεί από την ηρεμία, όταν θα έχεις πετύχει την εμπειρία της ηρεμίας!
Μπορεί η λαγνεία από την αγνότητα, μπορεί η αλαζονεία από τη ταπεινότητα , η κατάκριση από τη κατανόηση, ο διαχωρισμός από τη δεκτικότητα, πάντα από το αντίθετο του και μόνο, διότι το αντίθετο είναι ακριβώς η ανώτερη κλίμακα συνείδησης που σε προωθεί η ύπαρξη της κατώτερης!
Μόλις πετύχεις την εμπειρία του αντίθετου, θα έχεις ένα "μέρος" να σταθείς για να παρατηρήσεις το ανάλογο "εγώ" στην ολικη υπαρξη του.
Μετά φίλοι μου έρχεται η μετάβαση στην ουδετερότητα!
Η σειρά εκμάθησης της πτώσης μας στο φαινομενικό διαχωρισμό και σκότος, είναι να γνωρίσεις το αρνητικό- το σκότος, και μέσω του σκότους να γνωρίσεις το θετικό - φως, και μέσω του φωτος τη κατανόηση της ύπαρξης του σκότους και μετά γνωρίζεις την τελειότητα στα πάντα, μέσα από το ουδέτερο!
Ειρήνη σε όλους!
λίγο πάνω σε μια ανάρτηση μου στο facebook:
"Οι μη-συνειδητοί στις πληροφορίες που λαμβάνουν
, δημιουργούν πολλούς "εαυτούς" που ο κάθε ένας σχετίζεται
με ένα επίπεδο Πληροφοριών, οι συνειδητοί στις
πληροφορίες που λαμβάνουν έχουν μόνο έναν "εαυτό"
που σχετίζεται με κάθε επίπεδο Πληροφοριών! Οι
πρώτοι ζουν σε μια αταξία αντικρουόμενων "πιστεύω"
και βιώνουν σύγχιση, ενώ οι δεύτεροι ζουν σε μια
τάξη και βιώνουν Ειρήνη!
Ειρήνη σε όλους!"
----------------------------------------------------------------
και η ανάλυση...
Τα "πιστεύω"-"πεποιθήσεις" είναι αυτά που μας λένε πως να αντιλαμβανόμαστε , να βιώνουμε την
πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει κάποιο απόλυτο νόημα για οτιδήποτε υπάρχει, εμείς το δημιουργούμε, θετικό νόημα δίνουμε, θετικά θα το βλέπουμε, αρνητικό νόημα δίνουμε αρνητικά θα το βλέπουμε, και φυσικά θα το λαμβάνουμε!
Η κατανόηση γίνεται μόνο όταν έχουμε αντιληφθεί κάτι
σε όλα τα επίπεδα μας, μια διανοητική προσέγγιση δεν
σημαίνει οτι έχουμε μια βαθιά κατανόηση, αλλά από τη
διανοητική μπορούμε να προχωράμε σε μια βαθύτερη κατανόηση, αλλά τι μας σταματάει?
Γιατί μένουμε εκεί στο διανοητικό, τι φοβόμαστε και δεν τα κάνουμε πράξη?
- Η αλλαγή... !!, Γιατί πειράζει η αλλαγή? Επειδή νομίζουμε οτι θα
φέρει άσχημα αποτελέσματα, ίσως άγνωστα..χμ.. , και που είναι το κακό αν κάτι είναι άγνωστο? μη διαχειρίσιμο? ένα πιστεύω που έχουμε και μας το λέει... και μετά μπορεί να υπάρχει πάλι ένα άλλο "πιστεύω" αρνητικό, ένα νόημα αρνητικό που μας σταματά από το
να γειώσουμε τη νοητική μας προσέγγιση..., αλλά πως γίνεται φίλοι?
Πως μπορεί αφού κάτι μας αρέσει και χαιρόμαστε και λέμε διάφορα
ρητά και γνωμικά, για ειρήνη, αγάπη, ισότητα, ελευθερία, κτλ, να έχουμε μέσα μας αρνητικά "πιστεύω" για τη γείωση τους?
Τότε, ή είναι κάτι που δεν μας αρέσει και λέμε ψέματα!!! ή?... ή έχουμε μέσα μας
αντίθετα "πιστεύω", και το ένα παλεύει με το άλλο, και μπερδευόμαστε, παλεύουμε, διαχωριζόμαστε μέσα μας σε πολλούς εαυτούς, ένας για κάθε πιστεύω, επειδή δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί σε έναν εαυτό λόγω μη-συμβατότητας.... έτσι δεν είναι?
Το ένα αναιρεί την ύπαρξη του άλλου, το ένα είναι μια πραγματικότητα τελείως διαφορετική από το άλλο, στο ένα βιώνεις άλλο κόσμο από ότι στο άλλο, το ένα είναι μια ματιά τελείως διαφορετική από τη ματιά της πραγματικότητας του άλλου!
Κυριολεκτικά θα έλεγα, δυο διαφορετικές συχνότητες φώτος που δημιουργούν δυο διαφορετικούς κόσμους 3ντι στο προσωπικό μας ενεργειακό πεδίο-ματριξ!
Γι αυτό λέω φίλοι... γίνεται συνειδητοί στις πληροφορίες που ΗΔΗ έχετε,
και θα καθαρίσει το τι θέλετε, γίνετε συνειδητοί στα "πιστεύω" σας και θα δείτε πως θα τα γειώσετε στην καθημερινότητα σας!
Κάθε τι λοιπόν που βιώνετε , το
βιώνετε για να μάθετε ακριβώς "ΤΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ "ΠΙΣΤΕΥΩ" ΕΧΕΤΕ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΑΣ", και φυσικά αφού γίνετε συνειδητοί σε αυτά , να ....ΔΙΑΛΕΞΕΤΕ τροποποιώντας τα, ποια πραγματικότητα θέλετε να βιώνετε.
H συνείδηση, πάντα κάπου είναι εστιασμένη , και αυτό το κάπου είναι η πραγματικότητα που λαμβάνουμε την κάθε στιγμή.
Μόνο από ένα ανώτερο επίπεδο κατανοείς το κατώτερο.
Τα "εγώ" χωρίζονται και αυτά σε υπό- επίπεδα. Δεν είναι όλα σε μια συχνότητα και γιαυτό μπορεί το ένα να παρατηρεί το άλλο αλλά μόνο σε κάποιον άλλο, και όχι τον εαυτό του τον ίδιο.
π.χ. Ένας περήφανος μπορεί "βλεπει¨" πολλά εγώ στους άλλους.
Αλλά για να Αυτό-παρατηρήσεις ένα "εγώ" , πρέπει να είσαι απ έξω από αυτό, δεν μπορεί το ψέμα σου να παρατηρηθεί από το μίσος για το ψέμα, δεν είναι συμβατά, διότι το μίσος μισεί και θα σου πει τη κατάκριση σε οτι παρατηρείς!
Μπορεί όμως ο θυμός να παρατηρηθεί από την ηρεμία, όταν θα έχεις πετύχει την εμπειρία της ηρεμίας!
Μπορεί η λαγνεία από την αγνότητα, μπορεί η αλαζονεία από τη ταπεινότητα , η κατάκριση από τη κατανόηση, ο διαχωρισμός από τη δεκτικότητα, πάντα από το αντίθετο του και μόνο, διότι το αντίθετο είναι ακριβώς η ανώτερη κλίμακα συνείδησης που σε προωθεί η ύπαρξη της κατώτερης!
Μόλις πετύχεις την εμπειρία του αντίθετου, θα έχεις ένα "μέρος" να σταθείς για να παρατηρήσεις το ανάλογο "εγώ" στην ολικη υπαρξη του.
Μετά φίλοι μου έρχεται η μετάβαση στην ουδετερότητα!
Η σειρά εκμάθησης της πτώσης μας στο φαινομενικό διαχωρισμό και σκότος, είναι να γνωρίσεις το αρνητικό- το σκότος, και μέσω του σκότους να γνωρίσεις το θετικό - φως, και μέσω του φωτος τη κατανόηση της ύπαρξης του σκότους και μετά γνωρίζεις την τελειότητα στα πάντα, μέσα από το ουδέτερο!
Ειρήνη σε όλους!
