Σήμερα φίλοι μου θα σας πω ένα κλειδί για να κατανοήσουμε πως να "φεύγουμε" από τα αρνητικά σενάρια της ζωής μας!
Έχουμε πει πολλές φορές , ότι ακολουθώντας τον ενθουσιασμό μας, ο ίδιος γίνεται η πυξίδα μας , προς τη ψυχική μας εμπειρία!
Πολλοί φίλοι, έχουν αντιληφθεί το πρώτο στάδιο, ότι πρέπει να αλλάξουν σενάριο , ότι δηλαδή άλλαξε ο ενθουσιασμός από αυτό που είχαν εστιαστεί πάνω.. και έχει πάει κάπου αλλού!
Αυτό φυσικά το καταλαβαίνουν όσοι παρατηρούν , την έλλειψη ενθουσιασμού για κάτι που κάνουνε!
Με την είσοδο της μηχανικότητας! Της πίεσης, Του περιορισμού!
Οσο δεν παρατηρείται η έλλειψη ενθουσιασμού...
η μηχανική επανάληψη θα γίνει ευκαιρία αλλά και φθορά!
Αυτή η επανάληψη είναι μια φθορά ενεργειών , μια βίαιη σχέση, ένας περιορισμός, που φυσικά επιδεινώνεται, ώστε να φτάσουμε στο σημείο να το αντιληφθούμε, και να γίνει η δύναμη να πάμε κόντρα στην μηχανική δράση μας, μέσω του μονόδρομου , του ΠΟΝΟΥ!
Σε αυτό το σημείο θέλω να μείνουμε σήμερα!
¨Εχουν μάθει αυτό το τρόπο οι περισσότεροι, δηλαδή με την αρνητική πόλωση να χωρίζουν με κάτι!
Φυσικά κάθε αρνητική πόλωση κρύβει βαθιά μέσα της ένα τέλος!!!
Κάθε τέλος είναι μια άρνηση ως πρός την επιβίωση του κάθε τι στο σύμπαν, όταν δεν υπάρχει η μετατροπή, η συνέχιση με άλλο επίπεδο!
ΑΥΤΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΠΟΛΕΜΟ , ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ... Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΕΝΟΣ ΤΕΛΟΥΣ!Μέσα μας και έξω μας...είναι το ίδιο!
Μέσα μας, με τα "εγώ" μας , και έξω μας με τις σχέσεις μας!
Λείπει η μετατροπή, της σχέσης.... όχι το τέλος!
Αυτό είναι το σημείο είναι που πολλοί φίλοι μου λένε ότι, επειδή έφυγε ο ενθουσιασμός , προσπαθούν να τερματίσουν το σενάριο!
Μου λένε ότι το συζητάνε, το παλεύουν, το προσπαθούν, αλλά έχουν συναισθήματα, τύψεις, στεναχώρια, και κάθε τι αρνητικό που φέρνει ο χωρισμός!
Και πάνε να τα ακυρώσουν, να τα σταματήσουν, να τα διώξουν!
Αυτό είναι το "λάθος" το διανοητικό που κάνουν!
Κάθε φορά αντί να τερματίσουμε κάτι, και να μπαίνουμε σε μάχη, σε βία, σε κόντρα ώστε να τελειώσουμε μια σχέση ενέργειας, μπορούμε να κάνουμε όπως πάντα λέω το παράδοξο!!
Το παράδοξο σε αυτή τη περίπτωση δεν είναι άλλο, παρά να ακολουθήσουμε τον ενθουσιασμό,
να βρούμε αυτό που μας ενθουσιάζει ξανά, να δούμε πού άλλαξε ο ενθουσιασμός μας,
και παραδόξως αυτή η ενέργεια του συγχρονισμού μας, θα φέρει τη μη εστίαση,
στη προηγούμενη σχέση που θέλαμε να τερματίσουμε επειδή δεν μας ενθουσίαζε πλέον!
Ο νέος ενθουσιασμός θα φέρει την ευκολότερη και ομαλότερη κατά εμάς αποκόλληση από το παλιό σενάριο, όχι με πόλεμο, όχι με τερματισμό,
αλλά από ένα μή ενδιαφέρον στο να συνεχιστεί η προσκόλλησή μας εκεί , με την ίδια ένταση!
Κάθε πρόθεση δημιουργεί μαγνητισμό -πολικότητα-δέσιμο, ακόμα και αν είναι πρόθεση να δώσουμε τέλος στο σενάριο, εστιάζουμε εκεί τη δημιουργικότητά μας!
Διότι η συνεχής προσκόλληση, είναι πάντα η έλλειψη προσδιόρισης της νέας πορείας του ενθουσιασμού!
Όταν φίλοι γεμίσουμε με την ενέργεια του ενθουσιασμού μας, όλα φαίνονται απλά και εύκολα, επειδή είμαστε περισσότερος εαυτός μας, και όχι ένα αδύναμο κομμάτι του!
¨Αρα δεν θά έχουμε τα συναισθήματα αποκοπής , δεν θα έχουμε τα πρέπει, δεν θα έχουμε το μέλλον και το παρελθόν για να συγκρουστούν μέσα μας!
Η δράση μας θα εμπεριέχει όλη τη συνείδησή μας,
και θα αποτραβηχτεί από όλα τα άλλα σενάρια με τον ευκολότερο τρόπο!
Χωρίς μάχη με τον εαυτό μας!
Η σχέση αυτόματα θα μετατραπεί από μόνη της, χωρίς εμείς να βάζουμε βίαιο τέλος, σαν τη μοναδική λύση!
Θα μετατραπεί σε εκείνο το κατάλληλο επίπεδο-σχέσης ώστε να μπορεί να υπάρχει στη πραγματικότητά μας, μόνο ενισχύοντας τον ενθουσιασμό μας, ακόμα και αν είναι στραμμένος σε άλλο σενάριο!
Αλλιώς όταν δεν μπορει να υπάρξει έτσι, θα εξαφανιστεί με κάποιο τρόπο, από τη πραγματικότητα μας! Και ΔΕΝ μας νοιάζει να ξέρουμε το πώς!!!!
Διότι φίλοι το να είμαστε μέσα στο ενθουσιασμό μας,
είναι ολόκληρος ο μηχανισμός δημιουργίας
όχι μόνο του κυρίως θέματοςπου βιώνουμε.....
αλλά και του φόντου που υπάρχει μέσα!!
Ειρήνη σε όλους!
